در بيستمين روز تيرماه و در بحبوحه‌ی كرونا و حريق‌های زاگرس، به دعوت سيّدعلی ضياء، مهمان عوامل خوب «فرمول يك» بودم تا راوی زاگرس و چالش‌هايش باشم.
آنچه وقت مجال داد از نامهربانی‌ها در قبال زاگرس و چالش‌های پيش رو گفتم و همچنين از اوضاع زاگرس‌نشينان و هژمونی امنيتی در جغرافيای آنان.
از نابسامانی ادارات متولّی و نابرابری نيروی حفاظتی و حجم چالش‌ها و نيز از ناموزونی حقوق و مزايا در قبال فشارها و تنش‌ها و كنش‌های جنگلبانان و محيط‌بانان و البتّه مسؤولان مسؤوليت‌شناس و مسؤولان نمك‌نشناس و مسؤوليت‌گريز و كم‌خرد نيز سخنی اضافه شد.
سپس از راهكارها سخن گفتم و ضرورت هم‌فهمی و هم‌كنشی‌ها و البتّه خردمندی در مديريت مسؤولان و پايين آمدن از بُرج عاج و بهره‌مندی بهينه از معادن طلای انسانی، مادّی، معنوی و نمادين اين جغرافيا!
سپس بر نقش كنشگران و جان‌نثاریها و پل شدنشان و ضرورت ديدن مردم در برنامه‌ريزیها و نگهداشت، به‌داشت و احياء.
همچنين در اين گفت‌وگوی تلويزيونی، به رسم يادبود هفت+يك جوانه‌ی صلح و مهربانی نيز به ياد هفت شهيد حريق‌های زاگرس، به برنامه‌ی فرمول يك تقديم شد تا توجّه رسانه‌ی ملّی بيش از پيش بر مظلوميت زاگرس و شايستگانش معطوف گردد.
همچنين از طرف برنامه‌ی فرمول يك و با دستان علی ضياء، تنديس چهره‌ی برتر ملّی به مهمان برنامه اهدا شد.
باشد كه شايسته اين دعوت و تجليل بوده و توانسته باشيم بخشی از بار مسؤوليت را ادا كنيم.
سپاس از عوامل خوب برنامه و همه‌ی آنان كه نقشی در هماهنگی و پذيرايی و همراهی داشتند به‌ويژه مهندس درويش بزرگوار، كاك زكريا احمدنژاد عزيز كه زحمات بسياری در حمل نهال‌ها، متقبّل شدند و محمّد بزم‌آرای عزيز كه در پرورش نهال‌ها، همّت وافر معمول داشتند.
اين برنامه شامگاه جمعه ١٧ مردادماه از شبكه‌ی يك سيما پخش شد.
نظرات